τετράρρυγχος

ο, Ν

ζωολ. γένος κεστωδών πλατυελμίνθων σκωλήκων που φέρουν στην κεφαλή τέσσερεις ρυγχοειδείς προβοσκίδες με αγκάθια και ζουν στον εντερικό σωλήνα τού καρχαρία ή τής νάρκης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tetrarhynchus < τετρ(α)-* + ῥύγχος].